Narrow minded or....

 

Wanneer ik zo terugkijk op mijn leven bemerk ik een belangrijke ontwikkeling die van binnenuit gegroeid is. Een verandering ten opzichte van groepen, bewegingen waar ik innerlijk niet zoveel mee had.

*

Iedereen en alles respecteerde ik.....zo verbeeldde ik mij. Uiterlijk. 

Het ging niet om "andersdenkenden". Dat was niet eens zo mijn punt. Veel méér ging het om stemmingen, om de sfeer en atmosfeer van deze (vaak religieuze) groepen of bewegingen waar deze mens mee verbonden was.. In mij riep dat irritatie op, een afwijzen.

De individuele leden van zulke groepen waren niet zo mijn probleem.  Wanneer je een levende mens voor je hebt staat daar een mens voor je. 

*

Maar mijn ergernis over de groep waar deze mens op dat moment van zijn leven bij was zal zéker bewust of onbewust waargenomen zijn. En het stond tussen ons in.

*

Nú bemerk dat iedere kritiek in mij is verstomd. Innerlijk ervaar ik een heel àndere "houding". Eerder iets wat ik vreugde. blijdschap, oprechte interesse zou willen noemen. Niet eens een aanvaarden, want dat is al scheiding....Ik aanvaard dat jij anders denkt, bent....Het heeft iets denigrerends.

Ik hoef niet het hele "hebben en houden" van de ander te betrekken in mijn contact met deze mens. In feite gaat mij die niets aan.

 

Michaël.