Een laatbloeier. 3

 

Je kan je afvragen: Wàt "vruchten" voor een volgend leven?

Oud geworden ontdek je je primaire stroming, de Antroposofie en dan zou je spoedig daarop sterven. Uiterlijk lijkt de rest van je leven een mislukking. Alle innerlijke en uiterlijke tegenkrachten die het je bijvoorbeeld onmogelijk maakten je ècht te "verbinden" met je eigen "composthoop". Geen "vuile handen" maar "afgehakte" handen.

Wàt "vruchten" voor de toekomst?

*

Misschien zo:

Uiterlijk mag het eruitzien als een mislukking. Tegelijk is het wél zo dat ik vele,vele jaren op de "Weg van de Erkenntnis" ben. Maar daar was die "modderstroom" die voortdurend probeerde alle aandacht op te eisen. 

*

De "Rozenkruisersweg" had mijn warme belangstelling maar daar stond ik met "afgehakte" handen. 

En er was ook verzet wanneer ik soms zag hoe mensen er meer een spelletje van leken te maken met veel uiterlijk vertoon dan serieus te werken met liefde en aandacht.

*

En ook: Terugkijkend op mijn hele leven vanaf zeer jong: De "Erkenntnisweg" hoeft niet te betekenen dat je met je neus altijd in de boeken zit als een soort "kamergeleerde". 

Het leven zèlf en hoe je daarin staat horen daar  bij.

"Erkenntnis" uit boeken gehaald heb ik niet veel aan. 

Het leven zelf is mijn leermeester geweest. Uit de "modderstromen" de wijsheid, de "Erkenntnis" opduiken.

En dan na 74 jaar kom je boven met een "Schat" in handen.

***