De velen en de weinigen.

 

Velen, de meesten volgen de brede weg en zij gaan binnen door de brede poort.  
Tot zo ver geen centje pijn.
Maar zijn zij deze poort door dan pas bemerken zij welk weg ze gevolgd zijn. De weg naar de ondergang.

*
Weinigen, héél weinigen weten de smalle weg naar het Leven te vinden.

De weg vol beproevingen, de weg van   onophoudelijke offers.  

*

Zolang we onderweg zijn kunnen we "inkeren" èn omkeren. Maar zónder diepe "inkeer", de blik naar binnen richtend zullen we niet tot een "omkeren" komen. Waarom zouden we?

*

Het gaan van de brede weg die leidt naar de dood is geen noodlot. Maar wie àlle signalen negeert die ons waarschuwen kiest daar zelf voor.

*

Het is altijd mogelijk "pas op de plaats te maken" en ons te bezinnen en af te vragen : "Op wèlke weg bevind ik mij?".

En de vraag klinkt in het  hart:

"Ben ik tot offeren bereid?"

En alleen ìk kan die vraag beantwoorden!

Johannes de Doper.