Horen en spreken.

Niet alleen moet ons oog onbevangen waarnemen. Al onze zintuigen zullen dit moeten leren. 

"Onbevangen" wil voor mij (ook) zeggen een vrij waarnemen zónder "filters". Zonder vooroordelen bijvoorbeeld. Want dan geef ik mijn "kleur" aan de waarneming. Dan is mijn waarneming "bevangen", zo je wilt "gevangen". Mijzelf weghalen tussen de waarneming en mij dat is een kunst op zich.

Horen en spreken. "Horen" zónder "filter" ook dat is een hele kunst. Maar slechts wanneer ik onbevangen "hoor" zal ik de "juiste woorden" kunnen spreken.

Marcusevangelie 7

Lohengrin.

***