Het Onze Vader.4

 Drie weken Johannestijd liggen achter ons.

Wanneer ik dat nu verbind met het Onze Vader zou ik het volgende kunnen denken:

De eerste week klonk zijn stem :

"Bekeer je". Ik zou kunnen zeggen dat ik dan kan denken aan het "dagelijkse brood" dat ik ontvang èn moet verwerken/verteren. Innerlijk.

De tweede week misschien "Het Rijk der Hemelen is nabij". Maar dat kan ik slechts ontvangen wanneer ik bereid ben te vergeven.

De derde week : op een nog ander, bewuster niveau misschien: Bekeer je en wordt wakker. Zorg dat je de verzoekingen opmerkt en niet in de val trapt van de tegenstanders.

Hildegard von Bingen. 

*

Het dagelijks brood verteren gaat nog wat slapend. We zijn in de stofwisseling. Ik ontvang,  ik kauw, ik slik door en vervolgens weet ik niet meer wàt er gebeurt maar kan wel de kracht bemerken die ik hierdoor ontvang.

*

Vergeven een heel ander gebied. Dat moet ik willen. Hoe de Genade hier het werk kan doen, wél dat is Genade. Het hoe weet ik niet maar ik bemerk dat ik in staat ben zélfs het ergste mij aangedaan te vergeven.  Genade is werkzaam, Licht doortrekt mij. Ook mijn schulden zijn vergeven.

*

De verzoekingen dáár ben ik vol bij en dáár draag ik volle verantwoordelijkheid.  Geleidelijk kan ik steeds meer in mijzelf de verzoekingen herkennen en wanneer de wil daar is deze ombuigen tot wáre deugden.

Dan deze vierde week. Johannes onthoofd. De dood verschijnt. Het boze. Dat wezen dat niet uit is op de fysieke dood maar het wezen van de mens wil vernietigen. 

Zij die de weg van het Onze Vader bewust gaan dagdagelijks hebben niets te vrezen. 

Zij die er bewust een (doof)potje van maken des te meer. Voor deze mensen kunnen we slechts bidden:

 "Heer, ontferm u".