Worteltjes....🥰

 Een Roze Lotusbloem. 
De kleur van het altaar in de Christengemeenschap in de Michaëlstijd. 

*

Niet lang geleden probeerde iemand mij op een wat gemene wijze te herinneren aan mijn "roots". Het ging notabene over mijn doop als baby in de Protestantse Kerk!

Het waren maar enkele woorden maar door de toon waarop en de hele verdere houding van deze geestelijke bleek dat dit niet "barmhartig" of vriendelijk was bedoeld. Daarom ben ik er ook niet op ingegaan. Het was bedoeld om mij te vernederen zoals even daarvoor al was gebeurd. Het  "waarom" begreep ik toen niet. 

*

Het gevolg van dit gedrag en van veel meer, is verrassend. 

*

Ja, mijn aardse "roots" ken ik en erken ik ook. Waarom zou ik het niet erkennen? Dat is een gegeven. En na meer dan 70 jaar ben ik wel aan het  "idee" gewend! Dáár heb ik het venijn van een geestelijke niet voor nodig!

*

Tegelijk, het nu leven zoals ik leef, óók met mijn buurvrouw van wie nu wel duidelijk is waarom ze pest,  net als ik nu het vernederen door die geestelijke begrijp, dat voert mij terug naar mijn "roots", het gezin waarin ik opgroeide. Maar het is nog ànders. En dàt is zeer verheugend. 

*

Deze omstandigheden roepen zoveel herinneringen op aan mijn kindertijd vooral wat betreft "sfeer" dat bij het terugkeren naar mijn "roots" er een terugkeer is naar mijn èchte "Roots", de wáre Roots.

*

Uit de "modder" die anderen denken over mij uit te moeten te storten opent zich een "Lotusbloem".

 Het is als een gaan van  mijn "roots" naar de "Roots".

Met een welgemeende dank aan de "moddergooiers"!

***