"Woestijnzand".

Het is pijnlijk wanneer je mensen ontmoet die niet slechts met  "slaapzand" in de ogen lopen maar trachten anderen "woestijnzand" in de ogen te strooien. 

*

Plotseling verschijnen zij op plaatsen waar je ze niet zou verwachten. 

*

Plotseling hangen ze overal teksten/ affiches op waaruit zou moeten blijken hoe toegewijd ze zijn aan...

Ze letten vooral op of hun acties wel gezien worden. Een eigenaardig soort opvallend gedrag vertonen zij. Een onaangename uitdrukking op het gezicht. 

Staalharde ogen zonder uitdrukking. 

Hun spreken èn hun gebaren laten een minachting zichtbaar worden voor àlles wat niet hun ego wil bevredigen.

Zij zijn de woestijnbewoners waar de roep van Johannes de Doper nog altijd niet tot doordringt. 

Een zandkasteel....
indrukwekkend om te zien...
knap in elkaar gezet.
Maar wanneer de vloed opkomt....is het snel verdwenen.
*

De één bouwt een "luchtkasteel" dat bij een stevige bries ook al snel afdrijft en verdwijnt.

De ander speelt graag met zand als een kind.

De een is een soort "hoogvlieger" die zichzelf overschat.

De ander giet het graag stevig in de
 vorm als een blok beton. Maar zie, daar komt het water...
*

Lucht en water.

"Geen poot om op te staan"

🪱

***