"Om niet".

 Al een tijd "hangt" bij mij een opmerking van iemand. Over mediteren. 

*

Het ging ongeveer zo: 

Er wordt gezegd : 

Ik heb ergens gelezen dat de concentratie op bijvoorbeeld een spreuk iets minder van belang is dan de tijd daarna, het weer loslaten van de gedachte. Nou, dàt is waar en ik ben zo dankbaar...enzovoort".

*

Een tijd heb ik hiermee rondgelopen hoewel ik eigenlijk direct aanvoelde dat het niet klopte. Niet kloppen kàn.

*

Bij mediteren is niet het ene  "belangrijker" dan het andere. Wél kan je zeggen dat bij de concentratie iets ànders ervaren kan en zal worden dan bij het "leeg-maken" daarna. Het zijn twee heel verschillende activiteiten en verschillende stadia in de meditatie. 

*

Na de concentratie kan je stoppen. Maar je kan niet iets op de juiste wijze loslaten wanneer daar niet eerst gepoogd is tot een diepe(re) concentratie te komen.

Van de diepte van de concentratie, in hoeverre lukt het me of niet , hangt ook zo je wilt de kwaliteit van de tijd ná de concentratie af.

"Leegmaken" van iets wat je niet hebt zou wel eens andere "dingen", àndere wezens  kunnen aantrekken dan je wenste. 

**

Daarbij komt en dat is volgens mij werkelijk noodlottig en waaruit vermoedelijk deze voorgaande gedachte ook voortkomt : Er is toch vaak de behoefte iets te beleven en naar een beleving te stréven.

Iets willen "beleven" kan de drijfveer zijn om iets te gaan doen. Een natuurwandeling, een film kijken, geboren worden en ook mediteren. 

Het gaat mis op het moment dat ik naar een "beleving" ga streven. 

*

Àlles komt op z'n tijd. Het enige wat ons te doen staat is die wandeling maken met een "open hart". We beleven de vreugde van de inspanning. 

De "uitwerking"...nu ja tegenwoordig kunnen ze dat allemaal meten met instrumenten en je mag misschien op de weegschaal. Ze weten hoeveel calorieën je verliest wanneer je zoveel uren wandelt.

Voor mijn gevoel is dat vergelijkbaar met het streven naar ervaringen daar waar we slechts zouden moeten "doen" en bescheiden afwachten òf en wanneer zich iets/ iemand wil openbaren. Vaak juist niet tijdens de meditatie!! 

*

"Jij doet je best, God doet de rest" 

leerde ik al bij het Leger des Heils. Daar zit toch wel iets in vind ik...nog steeds. Misschien wel steeds meer.

***

PS.

Het is toch zoiets als met het 

hart/ long ritme.

Ademhaling en hartslag.

Het ene kan niet zonder het andere. Het ene is niet "belangrijker" dan het andere. Niemand zal op die gedachte komen. 

Dacht ik zomaar ook nog wat.

***