Je eigen schaduw...

 Misschien is het meest onthutsende in deze tijd niet alleen dat er weinig vertrouwen in elkaar is. Eerder wordt het negatieve benadrukt dan het mooie in de ander. 

Maar verontrustender nog is het in twijfel trekken van de oprechte bedoelingen van een ander zónder dat daar ook maar enige aanleiding toe is!

En nóg erger is wanneer we glashard ontkennen dat wat zich in een ànder positief ontwikkelt.

Het einde is dan toch echt zoek. Àlles, àlles lijkt alleen maar vragen en wantrouwen op te roepen. 

*

En zó drijven we steeds verder uitelkaar op een wel erg ongezonde en destructieve manier.

Het destructieve aan ons denken en handelen lijkt gewoon te worden en we verdedigen het. We verdedigen ons met hand en tand!

We zijn totaal uit balans. En we merken het niet. En we lijken niet te begrijpen dat we zo geen enkele positieve bijdrage leveren aan wàt dan ook. 

*

Waar Liefde is dáár is men altijd in staat zichzelf te overwinnen. En dit laatste zie ik steeds minder dat mensen bereid zijn of de mogelijkheid hebben over hun eigen schaduw heen te stappen. 

***