Haat of Liefde? 2
Hoe kan je zo ver komen dat je altijd in de Liefde bent/blijft? Is dat nú al mogelijk?
Misschien hangt het af van ons denken! Van hoe we denken.
*
Om te beginnen heeft het in de Liefde zijn en blijven niets te maken met altijd in een "halleluja-stemming" zijn. Misschien wel nóóit!
Ook niet met iets als alles maar okay vinden en voor lief nemen.
Het heeft niets van doen met "huggen" en Jan en Alleman om de hals hangen.
Het heeft niets van doen met "niet helemaal van deze wereld" zijn.
Integendeel niets is zó verbonden met deze wereld als de Liefde. Niets zó "nuchter" èn ontnuchterend als de Liefde.
*
Liefde is het meest natuurlijke wat de mens heeft.
Haat is de mens "wezensvreemd".
We zijn door lange, lange tijden heen vervreemd geraakt van onze oorsprong.
Uit God zijn wij geboren. God is Liefde. Ons wezen is Liefde.
*
We zijn terecht gekomen in een ver en vreemd land. Ver weg van onze "geboortegrond". Maar dat betekent niet dat ons wezen niet meer (in de) Liefde zou zijn!
*
Johannes de Doper deed en doet een oproep aan ons. Word je weer bewust van je "wezen"! Hij roept in de woestijn van onze ziel.
Waarom zou hij roepen wanneer in de woestijn toch niets "tot bloei" kan komen???
*
Dat is toch een mooi beeld vind ik. De woestijn is dor en droog. Dat lijkt negatief. Maar juist in deze toestand is het vrij iets te ontvangen. De woestijn is een open vlakte. En denk dan bijvoorbeeld ook aan Sekem in Egypte nú.
Een wonder? Ja. Maar alleen door de inzet van de gehele mens mogelijk. Met zijn wil, zijn hart en het hoofd. Deze drie komen ook samen in de biologisch-dynamische landbouw. + |
"De rode draad" |
Reacties