" Tegen de verdrukking in" 4

 Het lijkt toch voor mij zo te zijn, nù :

In tijden dat je "tegen de verdrukking in" wilt standhouden ligt de kracht juist in die momenten waarop je dreigt op te geven. Dat kan op vele manieren. 

De kracht zit 'm in dat op zulke momenten je tegen jezelf zegt: "Okay, maar niet nù". 

"Opgeven" mag niet vanuit of op een zwak moment gebeuren. Dan laat het me "verzwakt" achter. In alle opzichten.

*

Alles heeft z'n goede en verkeerde moment. Ook het wel of niet stoppen met in "een zaak" nog energie te steken. Nóóit vanuit woede, teleurstelling, ergernis, angst, onzekerheid. Nóóit op zo'n moment!!! 

Ook niet op een moment van fysieke uitputting. Het neemt je het laatste beetje energie dat nog aanwezig is.

Ook niet wanneer je merkt dat je "afgerekend wordt" op je (momenten van) "zwakte" die je laat blijken. 

*

" Opstandingskracht" ontvang je al gaande en staande. Juist op je "zwakke" momenten. Niet door (voortijdig) het "bijltje erbij neer te gooien" of  "de handschoen in de ring te gooien".

Het is éérder het met je laatste krachten buigen en "de handschoen oppakken".

***