"Worstelend bovenkomen".

Wapen van de provincie Zeeland. 

 "Thuis" werd over mij gezegd :

"Oh, laat die maar d'r gang gaan, laat die maar "schuiven", die loopt niet in zeven sloten tegelijk". 

Was dat nu een vreemd soort compliment of..? Geen idee. Als peuter voelde het niet fijn. Het had iets in zich van "Zoek het maar zelf uit".

* 

Heel herkenbaar tot op de dag van vandaag. Hoewel het nù natuurlijk zeer terecht is. Maar toch, ook nù nog kan het een heel negatieve ondertoon hebben. Iets "ijzigs", geen interesse. Weet ik wat.

*

Nog niet heel lang geleden toen ik me dit herinnerde dacht ik er toch wel plotseling achteraan :

Ze wisten dat één sloot voldoende kan zijn. Verzuipen kan je maar eenmaal! Zeker als peuter. 

Ouder geworden lijkt dat anders!

Dan is het eerder :

"Ik worstel en kom boven". 

* 

Misschien heb ik nu wel 

inmiddels  die

 7 sloten

 "overwonnen". 

* * *