De énige vraag..3.

 Het is wel boeiend te bemerken dat Christus nog wèl de vraag stelt : "Heb je de wil...." nà een klacht en de roep van de blinden : "Ik wil ziende worden". 

Bij Parzival en ik denk zeker in deze tijd wordt dat omgekeerd. 

Niet wat ik wil of denk nodig te hebben is meer van belang. Nee, de vraag moet uitgaan naar de ànder. "Wat heb jij nodig?" Zoals Christus dat vroeg aan de zieken. 

Ook wordt dat in later tijd wel gezegd niet te bidden om iets voor jezelf. Vraag voor de ànder, je vijand, de wereld. Bekommer je om de ànder ook in het gebed. Misschien wel juist tijdens het bidden. 

* 

Dat Parzival de eerste keer dit "miste" kwam misschien doordat hij dat nog moest leren. Hij deed wat hij thuis of van anderen vroeger geleerd had. Niet teveel vragen, niet nieuwsgierig zijn. Hij moest op heel pijnlijke wijze ontdekken dat van hem iets ànders werd gevraagd dan een "oud liedje". 

* 

Het begin van een nieuwe tijd. De brug sloeg achter hem dicht bij het verlaten van de Graalsburcht. Een lange, lange en heel zware reis volgde met veel avonturen. Totdat hij "wist"..... en terug kon keren om nù te doen waartoe hij geroepen was. En dat begon met nu wèl de vraag te stellen. De énige vraag die ertoe deed". 

* * *