"Draagkracht".

"Schitterend leven"
(Liane Collot d'herbois). 

 In zware tijden zoals deze kan ik merken dat ik mijn "draagkracht" niet meer ontvangen kàn van iets of iemand buiten mij.

*

En ik denk dan natuurlijk tegelijk aan mensen in oorlogsgebieden zoals we op dit moment zien in de Ukraïne. Maar ik kàn die verbinding alleen maar leggen vanuit mijzelf. Meeleven, meelijden kàn alleen maar vanuit mijn eigen "midden". Ik kan niet namens mij een ànder laten "meevoelen".

*

Draagkracht om het eigen lot te kùnnen dragen is niet meer te vinden buiten ons. Ook niet meer in uiterlijke afbeeldingen, iconen, kaarsen. Dat hoeven we niet af te schaffen wanneer dat ook (nog) helpt. Gooi niets weg wat voor jou nog van waarde is. 

*

Maar al deze dingen geven niet meer voldoende draagkracht. Ook al vanwege het feit dat in bijvoorbeeld oorlogstijd we deze dingen niet meer zullen hebben in veel gevallen. Niets kunnen we meenemen vaak. Vluchten is achterlaten van al het oude en vertrouwde. 

*

Onze "aandacht" zal naar binnen gekeerd moeten raken. Alleen dààr is kracht om te dragen te vinden. Niet Christus buiten ons maar

Christus in mij.

Christus in ons . 

*

Vinden we niet uit onszelf déze weg dan worden we er wel toe gedwongen! Alle crises in deze wereld, de crisis in eigen leven wellicht zijn géén straf van een "boze God" die zegt "Wie niet horen wil moet voelen". Dat is te menselijk gedacht over God! Zo doen wij dat. God niet! Misschien in Oud Testamentische tijden maar we leven nù in een tijd na het Mysterie van Golgotha! Nee, alle crises zijn geen straf maar een "wekroep": Merk dat al het uiterlijke niet meer draagt. 

*

Zo biedt iedere crisis een kans om wakker te worden. Wakker te worden en te bemerken dat ik alleen in mijzelf  "draagkracht"= Christus vind.

God heeft ons niet verlaten en zàl dat niet doen! Nóóit! 

* * *