Déze morgen.

 Deze morgen weer me afvragend wat we toch kunnen doen, wat ik kan doen wanneer ik de berichten over de Ukraïne hoor... Hartverscheurend wanneer je probeert je de mensen daar nu voor te stellen....

* 

En ik pakte dit boekje dat op mijn bureau ligt zomaar uit een stapeltje boeken. Ik lees en probeer te begrijpen de eerste bladzijde... 

* 

Wat ons te doen staat, wat mij te doen staat hier in deze tijd op déze plek waar ik ben is 

het denken "rechttrekken", 

te "zuiveren" zo je wilt. Dat kan door bijvoorbeeld dit boek te lezen. Zin voor zin. Niet snel, snel. Het gaat er niet om hoeveel ik lees maar hoe ik lees en het gelezene in mijzelf verwerk! 

* * *