"In verwachting".

 Is het niet zo dat we vaak iets verwachten, vurig op iets hopen, het zekere gevoel hebben dat "iets" komende is?

*

Ons gevoel bedriegt ons niet, vermoedelijk nóóit. Toch ondanks ons zekere (voor)gevoel gebeurt er niets. Zo lijkt. 

*

In deze verwachtingsvolle toestand rijpt echter een vrucht. Het is heel vaak dat we iets heel anders verwachten dan wat komen wil! Een jongetje of een meisje. Een eenling of een tweeling. Misschien wel een drieling. Wanneer vroeger de ouders een zeker voorgevoel konden hebben : het is een jongen. En dan bleek het een meisje te zijn. 

* 

Klopte het zekere voorgevoel niet of schoof daar "iets" tussen? Het zekere "voorgevoel" draaide en werd een zekere gedachte. Maar een gedachte is iets heel anders dan een (voor)gevoel! In mijn denken kan twijfel ontstaan : "Misschien dit, misschien toch dàt". En dit denken gaat de baas spelen over mijn eerst zo zuivere (voor)gevoel. 

*

Misschien is onze grootste handicap in deze tijd dat we niet meer durven leven vanuit het hart. Geen vertrouwen hebben in wat het hart vervult. 

* 

We wachten denkend op de verkeerde dingen, verwachten iets ànders dan wat komen wil en missen daardoor vaak dàt wat zich aan ons wil openbaren.

*

Véél, heel veel wacht erop zich te kunnen openbaren. Maar het hangt van ons af, het hangt van mij af of de vrucht nu rijp geworden, geboren kan worden! Het hangt van ons, van mijn bewustzijn af. 

*

Het hoofd is druk en rommelig vaak. Het hart dààr kan ik in de Stilte wachten wat komen wil, wat komen moet, wat komen zàl! 

Open, vrij. Verwachtingsvol maar zonder "verwachting". In stille overgave. 

"Uw wil geschiede" 

*

Ontmoeting.