Deze zaterdagavond.

 Laat ik vanavond het volgende willen zeggen🎶🎶🎶

Kijk er zijn van die baantjes dat kunnen geen parttime baantjes zijn. Bij veel beroepen is tegenwoordig wel een soort "ploegendienst". De één valt in voor de ànder. Gelukkig maar! Een baan van 24/7, sommige "bazen" vonden dat wel fijn die mogelijkheid tegenwoordig met de Smartphone. Personeel altijd bereikbaar, altijd oproepbaar. Tot men de toch wel heel nadelige gevolgen hiervan begon te ondervinden. Er kwam protest, er kwam verzet. Geen loonsverhoging maar alsjeblieft vrijaf en niet altijd met die Smartphone rond hoeven lopen!!

*

Sinds de corinacrisis lijkt dit alles wat te zijn verstomd. Misschien doordat men meer thuiswerkte... Opgelost of had niemand het in de gaten dat de Smartphone-terreur er nog wel degelijk was? Veranderende omstandigheden kunnen maken dat je veel dingen anders gaat beleven. Ten goede of niet... Maar hoe dan ook de oude druk is éven van de ketel. 

*

Maar eigenlijk was ik dit hele verhaal niet van plan te schrijven. Hoewel het misschien toch wel samenhangt met wat ik dan geloof ik wèl wilde schrijven. 

*

Kijk, ik moet wel eens denken aan alle onrecht in deze wereld. Oorlog laat ik hier nu buiten hoewel ik me afvraag of oorlog niet het uiterste gevolg is van onze zogenaamde kleinere of kleine wandaden. Een soort sneeuwbaleffect. Het begint met een klein privé- immoraliteitje 😳. (Ik maak mijzelf graag wijs dat het een privé- aangelegenheid(je) is). Gaat niemand iets aan. Niemand heeft er last van zelfs God niet. We maken er misschien wel een grap van. Zo in de trant van dat God wel tegen een stootje kan. 

Diamanten zoeken in de modder. 

*

Maar dan zijn we al een grens over en de volgende stap is niet zo heel moeilijk meer. De stap dat een ander er wél last van heeft. Op zo'n moment raakt God al helemaal buiten beeld. Dat kan ook niet anders. Ik zie alleen mijzelf nog en mijn slachtoffer waar ik misschien wel tegen zeg : "Je verdiende loon".

 *

Ons "privé-immoraliteitje" is geworden tot het begin van onze èchte "sjoemelsoftware". Er is nog een weg terug. De "sjoemelsoftware" is al ontwikkeld, klaar voor gebruik. Er is meestal nog een besef op zo'n moment dat het niet helemaal okay is. Ik zou de (uitgestoken) hand van mijn slachtoffer nù nog kunnen grijpen, hem overeind trekken en "Sorry" zeggen. 

*

Maar is de "sjoemelsoftware" geplaatst, het gaspedaal ingedrukt.... Dan gaat het los. Geen weg meer terug!! 

*

Het is triest dat sommige mensen hier een fulltime job van lijken te maken. Soms letterlijk 24/7. Dat kàn ook niet anders op de keper beschouwd!! 

*

Een verrassend "neveneffect" kan zijn dat er àndere mensen zijn die op geheel àndere wijze maar ook 24/7 proberen deze zaken tegen te gaan en zich daardoor in tegenovergestelde richting ontwikkelen. Hun "steenkool" wordt een stralende diamant onder druk van déze omstandigheden!!! 

***