Een nieuwe demonologie? Een poging...

Voedende Moeder Gods 

met

Antonius de Grote en Petrus.  

De oude Kerkvaders hebben veel geschreven over de demonen en hoe aanvallen van de demonen af te weren. Over de verschillende fasen daarbij. Daar waar wij nog onschuldig zijn en dan het ingaan op de "influisteringen" van de demonen tot onze volledige capitulatie. Heel nauwkeurig wordt dat beschreven.

Misschien vallen de demonen ons niet meer aan met dezelfde gedachten, ervaringen en beelden als vroeger bij de "ouden". Maar de weg en de tactiek ik denk dat daar niet veel aan veranderd is. Ook nu kunnen we toch wanneer we nauwkeurig op onszelf toezien bemerken dat het begin van een "staatsgreep" begint met een "influistering", een bijna onmerkbare gedachte.

Dit is heel duidelijk bemerkbaar bij de verslavingen. Heb je een poos niet gerookt, gedronken of... De terugval begint met een gedachte. De reclame speelt hier gretig op in. Ook of juist de "onbewuste" reclame. Ze gaat zo snel voorbij dat je ze niet bewust ziet en...

Zo het begin van de demonische aanval... Dààr ben ik nog onschuldig en heb ik de kans deze gedachte af te wijzen. Het gevaar en begin van mijn schuldig worden is wanneer ik inga op de gedachte. Niet radicaal afstand neem van de "ingeving". Afwijzen als een verkeerde gedachte, een gevaarlijke gedachte. Maar ik ga "in gesprek" met de gedachte. Ik ga erop in. 

Nu, dan is het voor de demonen nog een peulenschil mij verder de diepte in te zuigen en me gehéél in bezit te nemen. Nogmaals : bij de (moderne) verslavingen, welke dan ook zijn de stappen die de (oude) Kerkvaders aangeven heel herkenbaar. 

Een nieuwe demonologie? Misschien dat niet. Eerder een verfijning. Of een "Erweiterung" zoals we die kennen bij de geneeskunst. Door Rudolf Steiner weten we bijvoorbeeld dat er niet één boze macht is maar dat er drie zijn. Weten we van de wezens in aarde, water, lucht, vuur. Goede en slechte. Dankzij hem weten we nu véél meer over de demonen of misschien juister gezegd : we kunnen nu verder hierin gaan met een ànder bewustzijn dan vroeger. 

Erbij gekomen zijn wel de hele wereld van de techniek en een materialistisch denken waar de Kerkvaders en een Antonius geen weet van hadden. De wereld zoals die nù is kenden ze niet. 

Maar de "oude demonologie" is zéker niet achterhaald. En óók weer dankzij Rudolf Steiner hebben we nu ook heel andere mogelijkheden om met de demonen om te gaan. Ja, "om te gaan". Want ze zijn er. Ontkennen heeft geen zin. Mij onaantastbaar wanen voor de demonen is gevaarlijk. Angst voor demonen trekt ze aan. Ze "wegduwen" is ook niet de weg. 

"Erkennen" en dan ons nieuwe "gereedschap" gebruiken. Een nieuwe antroposofische geneeskunst, heileuritmie, kunstzinnige therapieën. 

Niet een nieuwe demonologie maar een verruiming van onze kennis en wèl een vernieuwing van ons "gereedschap". En natuurlijk gebed en meditatie. 

Tot slot : de Antroposofische geneeskunst, de heileuritmie al die dingen maken óók gebruik van het "aloude weten", de "aloude" Wijsheid. 

Niets is achterhaald, niets overbodig. Maar het wordt toegepast vanuit een verruiming van het bewustzijn zonder het "oude" te minachten. Integendeel. Het is een "samenwerking" van het oude en nieuwe "weten". "Wijsheid" in een "nieuwe jas". 

Niet het oude wat "opgewarmd"!! Dat zou minachting betekenen.