In- en uitademen .. Het eerste wat een nieuw geboren kind ogenblikkelijk moet kunnen is zelfstandig ademhalen. Vanaf het eerste ogenblik. Géén tijd om het te leren zoals bij het leren spreken en lopen bijvoorbeeld.
Was het niet Goethe die sprak over tweeërlei genaden die de mens ontvangt. Het in-en uitademen?!
Het is spannend dat daar een pauze lijkt te zijn tussen het in-en uitademen. Is dat ook niet zo bij iedere hartslag?
En wanneer ik me goed herinner sprak Rudolf Steiner ook eens over de slang (de ouroboros) die bijt in de eigen staart. Bijt hij er werkelijk in? Volgens mij sprak Rudolf Steiner daar ook een keer over een "ruimte". De slang is dan niet een gesloten cirkel.
Bij het dierenriemteken van de Kreeft is het hetzelfde.
Het laatste wat een mens doet is met een zucht - van verlichting- de geest geven....(niet van opluchting!) Ook dat gaat vanzelf. 😊
Ook de aarde ademt in en uit.... Mens èn aarde, mens en de Kosmos horen bijelkaar. Onlosmakelijk.
(Misschien is het veelzeggend dat met covid19 er vooral grote problemen kunnen ontstaan met het ademen?!).
 |
Zoiets toch misschien.
Ik moet ademhalen.
Dat beleef ik toch niet als "vrijheidsberoving".
Integendeel.
☀️
|
Eén leven is toch werkelijk te weinig om alle mysteries te doorleven.
Wanneer ik nu zo over deze dingen wat mijmer en schrijf is de gedachte aan één leven zo totaal onlogisch.
☀
Iemand zei eens tegen mij dat hij reïncarnatie wreed (niet christelijk!! ) vond. Véél wreder vind ik dat in 80 jaar of zo ik het "gedaan" moet hebben. Voor eeuwig in een hemel of voor eeuwig verloren!!! Dàt is pas wreed.
Te laat bedacht ik deze kluizenaar te vragen of hij het leven dan zo verschrikkelijk vond dat hij geen zin meer had terug te komen. Een blije Christen-kluizenaar?? Is het niet een soort verachting uiten tegenover de schepping?? De aarde, de Kosmos, de mens? In feite tegenover zichzelf?
Liefde is in-en uitademen. Liefde is iedere "harteslag". Liefde is geboren worden en weer sterven. Dan een soort "pauze", een verwerken van het leven en een voorbereiden op weer een opnieuw geboren worden. Dàt is geen straf... dat is eindeloze liefde. En dan dùrven zeggen dat dit wreed is?
Het is ook nog eens een ongelooflijk egoïstische redenering van deze man. Iets van : Ik ben gered - zie mij christelijke kluizenaar- mij kan God niet weigeren. De rest zoekt het maar uit. Ik voor eeuwig gered.
Ja, dan kan de reïncarnatie-gedachte je wereldje aardig op z'n kop zetten!!
Reacties