"Plankgas"!!!

Iedereen kan in z'n leven ernstige missers maken en zichzelf helemaal "vastdraaien". Niemand kan zeggen : "Dat zal mij niet overkomen". Niemand. Daar kan je denken aan het "Wie staat ziet toe dat hij niet valle "

Deze waarschuwing zien heel velen over het hoofd! Maar goed. Het is ook: "Vallen en weer opstaan".

Een normaal mens zal zich op een zeker moment gaan bezinnen en afvragen: "Wat is dit? Waar ben ik in verzeild geraakt? Hoe kon dit gebeuren? Waar ben ik mee bezig? Wìl ik dit?"

*

En deze mens zal besluiten dat het toch handiger is niet al zijn vrienden tegen zich in het harnas te jagen. Waarschijnlijk denkt en voelt deze mens nog veel meer. En hij kan besluiten  een totaal andere koers te gaan varen. 

Hij "keert om, bekeerd zich".

**

De wèrkelijk ernstig zieke mens zal zich niet omkeren. Integendeel. "Plankgas"!!! Nog verder en nog dieper zal hij zich begeven in een moeras van leugens, zoektochten naar de schuld van een ànder. Ook van zogenaamde "vrienden" of mensen die men dacht te kunnen vertrouwen, maar net zo onbetrouwbaar bleken als zijzelf! Vertrouwen is sowieso een wat ingewikkeld woord voor de werkelijk zieke mens!

De zieke mens zal tot het bittere eind àlles uit de kast halen om te proberen zijn gelijk te krijgen en "vriend" en vijand ...en vooral zichzèlf  verraden. 

De chaos en de puinhopen neemt hij op de koop toe. Soms zelfs met iets van: "Hoe meer hoe beter". Destructie, vernietiging dàt is zijn element! Daar voelt hij zich thuis! Waarschijnlijk geeft het hem een gevoel van veiligheid, van het hebben van controle. 

Een "schijnveiligheid" en totaal controleverlies dàt is de situatie waarin deze mens zich bevindt. 

Maar...diep,diep van binnen wéét hij dat hij "weinig tijd heeft" of zelfs al verloren heeft. Dàn gaat hij nog hàrder tekeer. 

Ja, het is "een draak van een mens" geworden....deze mens!

St.Joris en de draak.
(Gustave Moreau, +/_1880)

***