Hulp...(bewust) meestal te laat!

 Kijk naar de crises in de wereld.  Honger, ziektes die vooral de "ontwikkelingslanden" treffen. ("Ontwikkelingslanden" Wie hebben dàt woord verzonnen???)

En nu treft het ons. Eindelijk . Energiecrisis, klimaatcrisis, een oorlog,  vluchtelingen enzovoort. 

En bijvoorbeeld "voedselbanken" die nu al of binnenkort niet voldoende voedsel meer hebben om uit te delen. Oa doordat de Supermarkten uit eigen belang nu plotseling wél kunnen zorgen dat er minder voedsel weggegooid hoeft te worden.

*

En dan de vele ongeziene crises.

 Ouderen die verkommeren en waar geen mens naar omkijkt. Die hoor je niet klagen omdat iedere dag al teveel kracht vraagt om te "overleven".

 Steeds vaker lees je ook dat mensen lange tijd dood zijn. De politie wordt gewaarschuwd wanneer er stankoverlast is of toch wat teveel strontvliegen bij de voordeur. Overigens niet alleen ouderen.

*

Laten we niet te gemakkelijk (alle) schuld èn oplossingen leggen bij "de Staat" en al helemaal niet bij de professionele hulpverleners. Ook niet bij de vele hardwerkende vrijwilligers!

*

Het zijn de "wegkijkers" in de eerste plaats. Of de "rot op" schreeuwers. Je weet wel!!!

 Het zijn zij die te lang de dingen waarvan ze op de hoogte waren maar bleven aanzien vanuit hun "torentje". Noodkreten en signalen negerend.

De arrogantie van het weigeren van hulp omdat zij vonden/vinden, deze "goden", dat het nog niet aan de orde was een poot uit te steken. 

*

Tja, zo bezien komt de meeste of heel veel hulp (onnodig) te laat! Achteraf mooi weer spelen...In het groot zie je dat. Reddingsoperaties,  voedselprogramma's, door ons afgekeurde medicijnen droppen bij anderen. Mooie manier om van ons chemisch afval af te komen. Twee (dode) vliegen in één klap. Dat zet zoden aan onze dijk.

*

Wie geen stront in de ogen heeft.... geen knijper op de neus en....open oren die horen....

***