Geduld 2

💞

 Misschien denkt men dat geduld oefenen alleen kan bij "grote" en langdurige zaken. Bijvoorbeeld een doel dat ik me heb gesteld dat ver(der) weg ligt. Onderweg allerlei obstakels. Of een "oponthoud" door wat dan ook. Die obstakels daar kan ik geduld oefenen. Een oponthoud ook. Maar dat is iets van : Nouja, het kàn niet anders. Ik kan mijn geduld verliezen en tekeer gaan maar daar heb ik alleen mijzelf mee. En misschien na het nodige gemopper leg ik me er maar bij neer.

Of dàt al het ware geduld is?

*

De laatste jaren vooral zijn mijn hier de ogen geopend.  Het zijn juist de kleine irritaties die gewekt kunnen worden. Bijvoorbeeld: Ik trek mijn trui binnenstebuiten aan. Ergernis, want nu moet ik 'm weer uittrekken enzovoort. Ongeduld.

Ik kan iets niet vinden. Hoe ergerlijk kan dat zijn. Pissig blijf ik zoeken maar nee..."Nou, dan niet" denk ik bozig. En geef het voor dat moment op.

*

Bij die trui zijn ongeduld en ergernis sowieso wat kinderachtig. Mijn eigen onoplettendheid. Het kan me leren met meer zorg en aandacht mijn kleren aan te trekken. Of ik leer er niets van en dan zal het blijven gebeuren net zolang tot ik "het licht" zie. Misschien pas in een volgend leven wanneer ik erg hardleers ben 😉.

*

Het voorbeeld van iets niet kunnen vinden, ik heb het niet over mijn sleutels, maar bijvoorbeeld een boek,  een tekst, een gedicht dáár zijn mij de schellen van de ogen gevallen.

 Ongeduldig blijven zoeken levert niets op. Dat wil zeggen: Wanneer ik het vind in mijn venijn blijkt het vaak niet heilzaam. Misschien óók maar zéker niet alleen omdat ik in de verkeerde stemming ga lezen. Denk aan een voordracht van Rudolf Steiner bijvoorbeeld.

*

Het lijkt wat mysterieus misschien maar zo is het toch niet. 

Ik kan een boek niet vinden. Natuurlijk zoek ik ècht wel eventjes. Niets mis mee. Maar dan geef ik het zoeken bewust op. Het is blijkbaar niet aan de orde dat ik dit nu vind. 

Ondertussen blijf ik me bezig houden met het onderwerp maar  niet met die voordracht. 

Heil! 

Heel vaak kom ik juist daardoor zèlf op "nieuwe" dingen, "nieuwe" gedachten en ideeën. 

En zie.... het moment daarna dàt dit gebeurd is "kijk ik eens rond" en daar staat het boek dat ik gezocht had. Blijkbaar heb ik gewoon over het hoofd gezien bij mijn eerste zoeken. En nòg verrassender is dan vaak dat ik bevestigd vind wat ik eerder zelf "bij elkaar had zitten (uit)denken". 

*

Ongeduld is een "naar voren willen trekken" wat nog niet aan de orde is.  Aan een kiemplantje gaan trekken: kom op groei wat sneller! En daar sta ik met mijn tere kiemplantje.

Terugstoppen heeft geen zin. Mijn ongeduld heeft letterlijk "in de kiem gesmoord...". Zoiets. Dàt doet ieder ongeduld. Altijd, overal, op àlle terreinen van het leven. 

*

Geduld of ongeduld het is meer een zaak van "leven en dood" dan we ons gewoonlijk bewust zijn.

***