Als de Emmausgangers

 

(Albrecht Dürer) 

Eerder schreef ik over het "brandende hart" van de Emmausgangers. Heel bedroefd waren zij na wat gebeurd was met hun Meester. Droefenis vervulde hun hart, droefenis maakt "ziende" soms.

*

Nu ruim 2000 jaar na dood en Opstanding van de Meester zou je je kunnen voorstellen dat we niet achteraf met droefenis terugzien op wat gebeurd is. 

*

Wij (kunnen) weten wat gebeurd is. Zo kunnen wij vol bewust met een "brandend hart" onze weg afleggen naar Pasen. Misschien nu wel een "brandend hart" door de onmiddellijke herkenning op de weg nààr Golgatha : 

Het is de Meester!

***