"Adam waar zijt gij"

 

(Boek Genesis 3)

God is liefde. Liefde maakt niet blind.... Blijkbaar.... Toch? God als "blindeman" is toch een onmogelijkheid.

Licht is Liefde. Maar evenzo is Liefde Licht. God is Licht èn Liefde. 

De dingen worden door het Licht ààn het Licht gebracht. Zo zou ik kunnen denken. Spannend.

God is ook barmhartig. Hij richt niet onbarmhartig een felle "schijnwerper" op ons. (Wij mensen zijn daar over het algemeen veel beter in!) 

 Misschien is dàt ook een reden waarom Hij na het "eten van de appel" Adam riep. Hij richtte niet een onbarmhartig fel licht op het paar. Hij toonde zichzelf niet in "Zijn volle glorie". Dat was verpletterend geweest voor "de zondaars". 

Avond. 

God riep. Hij wist precies waar ze zaten maar gaf ze zo ook de gelegenheid "hun schaamte te bedekken"... Zo goed en zo kwaad als dat ging.

Liefde maakt zichtbaar. Uit liefde kan het licht zichzelf "dimmen"... Een soort "dimlicht"...Maar zichzelf "buiten werking stellen" dat kan het niet.

 

Licht moet schijnen. Het moet schijnen als de felle zon op het middaguur. Of mild als bij de zonsopkomst... "vroeg in de morgen....." 

"Vroeg in de morgen...." 

(Johannesevangelium 20)