"Op mijn post staan".

 "Gehoben ist der Stein-" sprak Novalis. 

Ik hoorde: "Laat je niet verdelen". Misschien in de zin van een innerlijke verscheurdheid.

 Wanneer ik innerlijk niet "héél" ben, niet "één", word ik al heel snel een speeltje van "het lot". En "het lot" zijn de lotgevallen èn mijn lotgenoten. 

Ik ben
"medeverantwoordelijk"...

Wanneer ik in mijzelf niet "één" ben ontstaat er scheiding met dat wat mij omgeeft. Een scheiding tussen mij en de natuur. Een scheiding tussen mij en mijn lotgenoten. Een scheiding tussen mij en àlles wat "niet-ikzelf" ben. 

Een scheiding ook tussen wat was en wat komen zal. Een afgrond. 

Een scheiding tussen mij en de "ongeziene" wereld, de wereld van de geest, van Christus zèlf. 

En dàt betekent : ik ben mijzelf kwijt (geraakt)!! De cirkel is rond. 

Sta ik (nog) op mijn post??
Geconcentreerd?
Gecentreerd?