Bewustzijn (2)

Wanneer je gaat beseffen waarmee of met wie of wat je van doen hebt en je bemerkt het verschil tussen een verzoeking en een aanval van het boze ga je óók de tekst begrijpen die gaat over je niet tegen het kwaad verzetten en zelfs de andere wang toekeren.

Verzet tegen dit boze is gevaarlijk omdat jijzelf in een soort bewusteloosheid kunt raken. Een betere reactie lijkt te zijn de andere wang toekeren. Een klap in je gezicht is pijnlijk. Blijkbaar was een klap op de ene wang niet voldoende. Je merkt wel iets maar... Dan kan je terug gaan meppen. Verzet tegen het kwaad... En  op dàt moment ben je de prooi die vastgegrepen wordt en het bewustzijn verliest. Uiterste duisternis.

De andere of volgende reactie is de àndere wang toekeren... De klap zal dan zo hard zijn dat het pijn doet. Erge pijn. En pijn geeft bewustzijn. Bewustzijn van mijzelf. En wat is dat anders dan de Christus(kracht) in mij?!

 Het is ook zeker niet voor niets dat het de wang is. Er staat niet iets van het geven van je andere teen wanneer je daarop getrapt zou zijn. Een klap in je gezicht voelt veel vernederender dan een trap op je tenen. Tegelijk kan ik juist dààr een (helder) bewustzijn krijgen.

Uiterste geweldloosheid in de strijd tegen "het boze". De verzoekingen vragen een andere manier van omgang, andere omgangsvormen zal ik maar zeggen. 

Bij de confrontatie met het boze is  het enig  juiste méér versterking, meer bewustzijn van de Christus in mij. Daarom ook de bede in het Onze Vader om "verlossing" van het boze. 

Leidt ons niet in verzoeking... Hier juist niet de vraag om "verlossing"! 

Nu, zoiets.