Van zien naar spreken.

 Nogmaals de twee middelste Evangelielezingen op weg naar Michaël.

De volgorde is wel logisch. Iets zien dan gaat een indruk naar binnen. Wat ik zie is buiten mij en maakt een in-druk (in de ziel).

Bij het spreken verschijnt in woorden wat in de ziel leeft. De weg van binnen naar buiten.

Er moet eerst iets in mij zijn wil er vervolgens iets uit mijn mond kunnen komen, wil ik iets te vertellen hebben.

Een indruk kan tot een "uit druk"-king worden. Er moet water in de emmer zitten wil ik hem kunnen leeggieten.

Het kan interessant zijn vanuit dit gegeven te kijken naar de "opbouw" van de 10 Evangelielezingen. De eerste 1-5 en vervolgens van 5-10. Bij 5 en 6 die omslag. En dan misschien als "bekroning" de eerste perikoop in de Michaelstijd. Ben benieuwd of daar iets te ontdekken valt.

Nu eerst even 💤 💤 💤