"Ik ga tot de Vader"

De Weg, de Waarheid, het Leven!

In deze tijd zijn we van God los. En laten we wèl zijn... ook wij. Niet alleen de "wereldse" mens. Christenen zouden zich toch wat bescheidener mogen opstellen en een minder "grote broek" moeten aantrekken. Achter ons zogenaamde Christen zijn proberen we toch te vaak onze zwakke of zelfs duistere kanten te verbergen. Bewust of onbewust. 

Dat kan door uitbundige en opvallende "nederigheid". Maar het kan ook door mijzelf te nadrukkelijk als christen te presenteren. Op dàt moment is de mens zichzelf kwijt. 

Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. 

De Weg is Hij, Christus als Heer van ons karma. In dit verband kan ik het "Uw wil geschiede" ervaren als een volledig aanvaarden van de Wil van de Vader. Dat betekent mijn lot, mijn karma aanvaarden door bewust mijn weg te gaan. Iedere stap is "gewild". Zo is het "Ik-Ben" de Weg naar de Vader. 

Wanneer ik Christus beleef als de Heer van het karma dan kan het niet anders dan dat ik ieder contact met een medemens in dat licht zie en beleef. Bewust. De vluchteling, de "schooier" of de koning, daar is geen enkel verschil!! Dan ben ik in de Waarheid. Dan kom ik in de wereld van de Vader, in de Liefde. "Ik-Ben" de Waarheid. 

Alleen dàn kan ik tot de Vader komen. 

"Ik-Ben het Leven" .. Door Hem kan het Karma zich in waarheid uit-leven.

 De Weg, de Waarheid, het Leven. 

De Poort is geopend. Hemel en aarde zijn weer verbonden.

En wanneer ik dit laatste zo schrijf kan ik misschien ook denken : 

Ik ga mijn weg met "de voeten" en alleen wanneer ik een "waar"  mens ben kan ik al gaande de verbinding vinden met het ware leven. 

De Waarheid als het hart. De aardeweg met de voeten. Een denken dat licht en leven(d) is. 

Een hart dat "zuiver" is geworden... misschien is dàt de sleutel. Want het hart strààlt dan naar alle kanten. Naar beneden en naar boven, naar opzij en naar voor en achter. Rondom. Dan ben ik, dan zijn wij in het Licht, in de Liefde... De wereld van de Vadergod.